Παρακολουθώντας μακρόθεν το βαρετό κωμειδύλλιο της εκλογής νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, με τους άπληστους τσέλιγκες, τις άσπιλες βοσκοπούλες και τα πτωχά πλην τίμια παλληκάρια, διερωτήθηκα: καλή και άγια η παρ’-το-όλο-αριστερά-στροφή, αλλά χάθηκε τάχα, αφέντη μου, ο ίσιος δρόμος;
Αν σκεφτούμε λίγο ποιος από τους μεγαλο-μεσαιο-πασόκους έχει ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε: Μίμης φορ πρέζιντεντ. Ιδού γιατί:
Έχεις θέσεις, πράγμα σπάνιο στην ελληνική πολιτική. Έχει λέγειν πραγματικό και όχι στόμφο, αυταρέσκεια και μαυρογιαλουρισμό, σαν κάτι πρωθυπουργούς που ξέρω. Γράφει ο ίδιος βιβλία αντί να του τα γράφουν οι άλλοι. Διώχθηκε από τον όχλο για τις ιδέες του, και δεν εννοώ απαραίτητα τους γνωστούς καυσοβιβλίτες. Είναι εραστής της πολιτικής και όχι επιβήτοράς της: όταν χρειάστηκε, έμεινε έξω για δεκατόσα χρόνια. Και ρε διάολε, είναι λαμπερά ευφυής και τουλάχιστον δεν θα βαρεθούμε.
Συνιστολόγιο 