Για πρώτη φορά λέω να χρησιμοποιήσω το Συνιστολόγιο ως όργανο διαμαρτυρίας. Έτσι, για να εκτονωθώ ρε παιδί μου…Και γιατί το δίκιο είναι με το μέρος μου, οπότε δεν έχω να φοβηθώ τίποτε. Άλλωστε, η περιγραφή της εμπειρίας μου μπορεί να αντιστοιχεί στις εμπειρίες άλλων πολλών. Και μπορεί –έστω ξώφαλτσα- να βοηθήσει κάπως στο ταρακούνημα διαδεδομένων ψευδών πεποιθήσεων για την εταιρεία Plaisio Computers…
Παρήγγειλα τη Δευτέρα που μας πέρασε έναν εκτυπωτή μέσω Internet. H Plaisio Computers έχει μια εντυπωσιακή σελίδα στο διαδίκτυο, όπου σε πληροφορεί ότι για παραγγελίες άνω των 45 ευρώ, γίνεται δωρεάν αποστολή σε όλη την Ελλάδα. Και δεν μένει εκεί…Σου εξηγεί με ακρίβεια ότι υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τρόποι πληρωμής στη διάθεση του αγοραστή και ότι το maximum αναμονής του παραγγελθέντος προϊόντος για τους κατοίκους πρωτεύουσας νομού στην ηπειρωτική Ελλάδα είναι δύο ημέρες. Μάλιστα στη σελίδα δίδεται και το ακόλουθο παράδειγμα:
«Για παράδειγμα, εαν βρίσκεστε σε Πρωτεύουσα Νομού και παραγγείλετε έως τις 15:00 την Τρίτη θα παραλάβετε την Πέμπτη ενώ στις υπόλοιπες περιοχές θα παραλάβετε την Παρασκευή.»
Εδώ αρχίζει η προσωπική μου εμπειρία: Παρήγγειλα τη Δευτέρα στις 14:15 μέσω διαδικτύου. Το απόγευμα της Τρίτης μου στείλανε e–mail, ενημερώνοντάς με ότι «υπάρχει κάποιο θέμα με την παραγγελία μου και να επικοινωνήσω τηλεφωνικά μαζί τους». Επικοινώνησα άμεσα μαζί τους. Με ανάγκασαν να αλλάξω τον τρόπο πληρωμής (από αντικαταβολή να τον κάνω πιστωτική κάρτα, γιατί –λέει- έπρεπε να γίνει προεξόφληση της μεταφορικής επειδή το αντικείμενο που παρήγγειλα δεν μπορούσε να σταλεί με το ταχυδρομείο). Δυσφόρησα, γιατί πουθενά δεν υπήρχε στη σελίδα τους σχετικός όρος, αλλά συμφώνησα και έδωσα τα στοιχεία της πιστωτικής κάρτας μου. Κατόπιν, με ενημέρωσαν ότι η παραγγελία θα δοθεί στη μεταφορική την Τετάρτη και θα έρθει σε εμένα την Παρασκευή. Ξαναδυσφόρησα, γιατί ενώ η παραγγελία μου είχε γίνει Δευτέρα και έπρεπε να περιμένω να είναι εδώ μέχρι την Τετάρτη –ή βαριά, άντε την Πέμπτη!- ξαφνικά πήγαινε πιο μακριά η βαλίτσα. Δεν είπα όμως και πάλι τίποτε και δέχτηκα να παραλάβω Παρασκευή. Και εκεί τέλειωσε η αρχική επικοινωνία μου με το Πλαίσιο…
Σήμερα, περίμενα απ΄το πρωί τον εκτυπωτή μου. Έχω να τυπώσω αρκετά πράγματα. Αυτός δεν ήρθε ποτέ. Επικοινώνησα πριν από πέντε λεπτά με την Plaisio Computers. Με στήσανε στο τηλέφωνο (χωρίς χρέωση ευτυχώς) για πέντε λεπτά. Ξανατηλεφώνησα και μου απάντησε η ευγενέστατη Ρ.Κ. Της εξήγησα την όλη κατάσταση και ρώτησα πού είναι η παραγγελία μου. Μου απάντησε μετά από σύντομη αναζήτηση, ότι τελικώς ο εκτυπωτής μου θα βρίσκεται στις αποθήκες της μεταφορικής στην πρωτεύουσα νομού όπου βρίσκομαι, αύριο στις 7.30 το πρωί (όχι νωρίτερα). Και ότι επειδή η εν λόγω μεταφορική δεν παραδίδει Σάββατο, θα παραλάβω τον εκτυπωτή μου τη Δευτέρα…Μου πρότεινε όμως, να συνεννοηθώ αν θέλω με τη μεταφορική ο ίδιος, για να πάω αύριο το πρωί να παραλάβω ο ίδιος τον εκτυπωτή από τις αποθήκες της μεταφορικής… Μου πρότεινε δηλαδή ενώ παρήγγειλα εκτυπωτή για να μου έρθει στο σπίτι την Τετάρτη ή Πέμπτη, να πάω τα χαράματα του Σαββάτου ο ίδιος να τον πάρω από κάποιες αποθήκες…Μολών Λαβέ δηλαδή, ένα πράγμα η Plaisio Computers!
Αύριο φεύγω ταξίδι στις 7 το πρωί. Οπότε, ο εκτυπωτής θα μου παραδοθεί τελικώς τη Δευτέρα. Θα έχουν γίνει όλα διαφορετικά απ’ ό,τι μου υποσχέθηκε η Plaisio Computers. Έχει αλλάξει ο τρόπος πληρωμής, που υποτίθεται, ήταν στη διάθεσή μου. Έχει αλλάξει και ο χρόνος παράδοσης και μάλιστα δύο φορές: Από Τετάρτη σε Παρασκευή και από Παρασκευή σε Δευτέρα. Έχει αλλάξει και ο τρόπος παράδοσης ουσιαστικά: «Αν τον θέλεις στην ώρα του ktsynistologe, πήγαινε πάρ’τον μόνος σου!» Εμείς, θα στον φέρουμε όποτε γουστάρουμε!
Υγ. Ο διευθυντής του τμήματος παραγγελιών της Plaisio Computers για την ηπειρωτική Ελλάδα, μπορεί να είναι ένας καλός άνθρωπος. Αλλά με καλούς ανθρώπους (μόνο) δεν πάει μπροστά μια εταιρεία. Πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να είναι και αξιόπιστοι…
Συνιστολόγιο 
28 Σεπτεμβρίου 2007 στο 4:32 μμ |
Κ. δυστυχώς στην Ελλάδα ζεις και τέτοιες συμπεριφορές από την πλευρά των εταιριών τείνουν να καθιερωθούν ως συνηθισμένο φαινόμενο. Να μου πεις, πρέπει να κάνουμε τα στραβά μάτια και να τις αποδεχόμαστε? Η μια λύση είναι αυτή, προκειμένου τελικά να γίνει η δουλειά σου (όπως και όποτε γίνει βέβαια)..Η άλλη λύση είναι να αντιδράσεις, όταν πλέον η κατάσταση φτάνει στα όρια του κωμικοτραγικού και αισθάνεσαι βέβαια ότι σου υποτιμούν τη νοημοσύνη (όπως στην περίπτωσή σου). Ευτυχώς υπάρχει το ίντερνετ ως ένα μέσο αυτής της διαμαρτυρίας και θα σου συνιστούσα να στείλεις και mail στο ίδιο το Πλάισιο εκφράζοντας αναλυτικά τα παράπονά σου (δυστυχώς δεν υπάρχει μητρική εταιρεία στο εξωτερικό να απευθυνθείς, καθότι το Πλαίσιο είναι γηγενής αλυσίδα). Και γνωρίζεις καλά βέβαια τη διαφορετική αντιμετώπιση που θα εξασφαλίσεις σε αυτή την περίπτωση (του εξωτερικού)..
Τα παραδείγματα αναλόγων αντιμετωπίσεων αφθονούν-σίγουρα έχει τύχει
κάτι παρόμοιο σε εμάς ή σε γνωστούς μας. Αρχές Σεπτεμβρίου έζησα εξίσου γελοίες καταστάσεις με την περίπτωση μιας ψηφιακής κάρτας φωτογραφικής μηχανής, η οποία χάλασε και την έστειλα στο σέρβις της αντιπροσωπίας της (Δαμκαλίδης ΑΕ στο Π.Φάληρο). Αφού η αρχική εκτίμηση των υπευθύνων ήταν πως θα έχει βρεθεί λύση και θα την παραλάβω την Παρασκευή (την πήγα αυτοπροσώπως εκεί Τετάρτη), έπρεπε κυριολεκτικά να σπάσω τα τηλέφωνα για να τους πείσω να ασχοληθούν, για να πάρω τελικά απάντηση την άλλη Τετάρτη (7 μέρες για μια κάρτα!!) πως η κάρτα είναι αδύνατο να διαβαστεί (πράγμα που το ήξερα κι ο ίδιος και τους είχα ενημερώσει) οπότε είναι πλέον άχρηστη. Δε φτάνει δηλαδή που υπέστη σχετική απογοήτευση λόγω της απώλειας 300 φωτογραφιών, έπρεπε να υποστώ τη στοιχειώδη αδιαφορία των αρμοδίων με αντίκτυπο βέβαια στα νεύρα μου (για να συμφωνήσουν μετά από επτά μέρες με την αρχική μου διαπίστωση-αμφιβάλλω ότι τους πήρε πάνω από 15 λεπτά)..
Εξαιτίας του ότι πλέον αποδέχτηκα το μη αναστρέψιμο του πράγματος, και τουλάχιστον μου την αντικατέστησαν με νέα κάρτα, δεν τους έστειλα mail διαμαρτυρίας, αν και ήμουν έτοιμος. Φταίω και μετανιώνω γι’αυτό..
28 Σεπτεμβρίου 2007 στο 5:35 μμ |
N.,
Αυτό που με εκνευρίζει ακόμη περισσότερο από την αθέτηση των pacta είναι ότι από το Πλαίσιο σε ταράζουν και στα τηλέφωνα, περιοδικώς, κάτι γλυκύτατες φωνούλες, που σε ρωτάνε αν είσαι ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες τους…
Τους λες τα παράπονά σου και –παρόλα αυτά- υποτροπιάζουν. Δηλαδή κάτι δεν πάει καλά στον όλο σχεδιασμό τους, το πρόβλημα είναι μάλλον σύνθετο.
Η χειρότερη εμπειρία που είχα πάντως ποτέ, ήταν από service αυτοκινήτων και μάλιστα γνωστή και -υποτίθεται- σοβαρή γερμανική φίρμα. Έμπαινε ο τεχνικός του Λαϊνόπουλου στο αυτοκίνητο να δει ποιο ήταν το πρόβλημα ενός θορύβου, διόρθωνε κάτι άσχετο, και την επόμενη μέρα ο θόρυβος εμφανιζόταν ξανά. Στο μεταξύ είχα πληρώσει καμια κατοσταριά ευρώ για το τίποτε, επειδή όποιος τυχαίνει να οδηγεί τέτοιας φίρμας αυτοκίνητα (που οδηγεί το 70% των Νεοελλήνων) είναι κατά τεκμήριον Ωνάσης και μπορεί να πληρώνει έτσι -για την πλάκα του ρε παιδιά- ακόμη και όταν δεν του επιδιορθώνουν προβλήματα…Τι να πω. Η κατάσταση γινόταν ακόμη χειρότερη την επομένη: Όταν επέστρεφα στο συνεργείο, χάνοντας ξανά τον πολύτιμο χρόνο μου, ο τεχνικός αρνούνταν την ευθύνη και τα μπάλωνε με δικαιολογίες τόσο φτηνές, που σε βγάζανε από τα ρούχα σου. Όταν δε, πήγαινα στο ταμείο για να πληρώσω εκ νέου (!) και ζητούσα τηλέφωνα και διευθύνσεις για να διαμαρτυρηθώ εγγράφως, με κοιτούσανε όλοι εκεί μέσα σαν να ήμουν ο κακομαθημένος, δύστροπος πελάτης, που δεν λυπάται να μη χάσει ο καημένος ο τεχνικός τη δουλειά του. Να τη χάσει και να την παραχάσει! Γιατί να μην τη χάσει δηλαδή; Εγώ γιατί είχα χάσει ήδη χρόνο και χρήματα, λόγω της ανικανότητάς του; Μόνο οι άλλοι πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και μερικοί όχι; Από πού προκύπτει αυτό;
Είμαι εντελώς απογοητευμένος από σχετικά περιστατικά. Από την άλλη είμαι απερίγραπτα εσωστρεφής και φοβισμένος (σαν το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ), αδυνατώντας να εγκαταλείψω την Ελλάδα και να πάω σε καμιάν άλλη χώρα να ζήσω, όπου –πιθανότατα- τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Αλλά, κι εκεί, θα είναι άραγε καλύτερα τα πράγματα;
Ή μήπως είναι η ασυνέπεια ένα διεθνές και παγκόσμιο χαρακτηριστικό που αφορά πολλούς, πλήττει τους άτυχους, και τελικώς η μόνη ορθή αντιμετώπισή του είναι να λέμε: «Ας είναι. Δεν πάει στο διάολο!»;
Αυτό προτείνεις κι εσύ Ν., ως μια λύση «για να γίνει τελικά η δουλειά σου». Συμφωνώ αλλά νομίζω ότι δεν αποτελεί λύση «για να γίνει τελικά η δουλειά σου» αλλά κάτι άλλο: Λύση για να μην χαλάμε τη διάθεσή μας σε τούτη τη μικρή ζωή, όταν τα πράγματα δεν εξαρτώνται από μας.
Η ασυνέπεια των άλλων εις βάρος μας ίσως να αντιμετωπίζεται μόνο με συνεπή ανοχή της εκ μέρους μας…
29 Σεπτεμβρίου 2007 στο 2:33 πμ |
Αγαπητέ είσαι τυχερός γιατί τουλάχιστον από το ΠΛΑΙΣΙΟ κάποια στιγμή θα λάβεις τον εκτυπωτή. Αν τον είχες αγοράσει από το edirect όμως θα είχες χάσει τα λεφτά σου για πάντα !!!
29 Σεπτεμβρίου 2007 στο 10:46 πμ |
Ως προγραμματιστής που είμαι και ενθουσιώδης χρήστης υπολογιστών σε συμβουλέυω να μην αγοράζεις πράγματα απο Πλαίσιο και Multirama πριν να ψάξεις και αλλού… Αυτά τα καταστήματα δεν είναι μονοπώλιο. Έχουν διαφημιστεί πολύ αλλά υπάρχουν και άλλα.
Όσο και παράξενο αν σου φαίνεται (δε θα αναφέρω το όνομα) ένα από τα αξιόπιστα ελληνικά ηλεκτρονικά καταστήματα εδρεύει στην Πάτρα και είναι πολύ πιο αξιόποιστο απο το Πλαίσιο. Επίσης θα μπορούσα να σου αναφέρω και πολλά άλλα. Χρησιμοποίησε το site http://www.skroutz.gr/ πριν να κάνεις αγορές. Θα σου ανοίξει τα μάτια.
30 Σεπτεμβρίου 2007 στο 2:56 πμ |
Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές και τις προτάσεις,
Παράφωνε, καλά που δεν αγόρασα από το edirect λοιπόν…
Daskas, τo skrutz το είχα κοιτάξει, είναι όντως καλή σελίδα και αν θυμάμαι καλά είτε έβγαζε φτηνότερη την τιμή στο Πλαίσιο, είτε δεν είχε το προϊόν που μ’ενδιέφερε… Πάντως τις φτηνότερες τιμές τις είχα δει στο amazon.de, που γενικώς το εμπιστεύομαι -δυστυχώς όμως, δεν στέλνανε εκτυπωτές στην Ελλάδα.
Για την Πάτρα, δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι θα έχει καλά και αξιόπιστα καταστήματα. Εγώ αναφέρομαι όμως στο Καρπενήσι, όπου οι επιλογές είναι ελάχιστες. Ο εκτυπωτής που παρήγγειλα στο Πλαίσιο και έκανε εκεί 69 ευρώ, κοστίζει εδώ 157 ευρώ παρακαλώ….Βγάλτε τα συμπεράσματά σας (αν και ξεφεύγω πια από την καταγγελία της ασυνέπειας και περνάω στην καταγγελία της αδικαιολόγητης ακρίβειας..)
30 Σεπτεμβρίου 2007 στο 9:58 μμ |
μα τελείως άσχετο: αν είσαι εσύ στη φωτογραφία, είσαι κούκλος 😉
30 Σεπτεμβρίου 2007 στο 11:59 μμ |
Δεν είμαι εγώ Raffinata.
Έχουμε αλλάξει για πλάκα φωτογραφίες με το συνιστολόγο Αθανάσιο. Αυτός πάλι, παντρεύεται προσεχώς -οπότε ας μείνει εδώ το ευγενικό σου σχόλιο.
1 Οκτωβρίου 2007 στο 7:12 πμ |
Μάλιστα. Ένα ευχαριστώ στο complimento θα ήταν αρκετό, δεν τον ζήτησα σε γάμο 🙂
2 Οκτωβρίου 2007 στο 11:21 μμ |
Και τι θα είχε συμβεί εάν σε είχαν εξυπηρετήσει όπως ακριβώς έπρεπε, (κυκλοφορούμενε) kt; 😉
3 Οκτωβρίου 2007 στο 1:40 πμ |
Raffinata σ΄ευχαριστώ πολύ για τη φιλοφρόνηση.
Βρίσκω όμως απολύτως σωστό αυτό που η ίδια συστήνεις στο Blog σου: «Μην κοιτάτε τα προφίλ!». Τί λες να το τηρήσουμε λοιπόν; Και πρώτη εσύ.
Ασμοδαίε,
Δεν καταλαβαίνω ούτε την ερώτηση, ούτε την παρένθεση ούτε το προσωπάκι στο σχόλιό σου. Υποθέτω είναι χιουμοριστικό, αλλά δεν το πιάνω -προφανώς έπαθα Blackout από υπερβολική φιλαρέσκεια (και ευθύνεται η Raffinata μας). Ως εκ τούτου, αδυνατώ να σου απαντήσω. Ξαναθέσε το ερώτημα παρακαλώ.
Αθανάσιε,
Συγγνώμη που σε ενέπλεξα ως άσχετη θεματική για να απαντήσω σε ένα θεματικώς άσχετο σχόλιο. Αλλά πάντα μου έλεγες ότι ήθελες να μου μοιάσεις και πήρα το θάρρος…:-)
3 Οκτωβρίου 2007 στο 10:00 πμ |
Ήταν ένα αποτυχημένο quasi internal joke προοριζόμένο για όσους αναγιγνώσκουν (ή εμπλουτίζουν) το Cogito και το Συνιστολόγιο. Η παρένθεση αναφερόταν στον καινούργιο υποτομέα που προστέθηκε (επάνω δεξιά) και αποτέλεσε την αφορμή να ταυτίσω τον Κ.Τ. του περιοδικού με τoν kt του blog.
3 Οκτωβρίου 2007 στο 6:01 μμ |
Ασμοδαίε, είναι δυνατόν να πρόσεξες αυτό το φιλοσοφικό κοσμοπόλιταν που περιμαζεύει και γηροκομεί κάθε φιλάρεσκο φληναφηματία και να σου διέφυγε η έκδοση της σούπερ-τρέντυ-γκλάμορους-σάμερ χιτ διατριβής μου; 🙂
(Και κλάααααααααααααμα ο Καλλίρης!)
Συνιστολόγε ΚΤ, όταν έλεγα ότι θέλω να σου μοιάσω ασφαλώς και δεν εννοούσα στην ανεκδιήγητη φράντζα! Απ’ τα μούτρα την πήρες την κοπέλλα, σαν δε ντρέπεσαι! Προσοχή, θα σε αφιστολογήσω! 🙂
4 Οκτωβρίου 2007 στο 12:03 πμ |
Ασμοδαίε,
Δεν το ‘πιασα μεν το αστείο σου -δεν αμφισβητώ όμως τις προθέσεις σου. Next time λοιπόν!
Αθανάσιε,
Δώσε λύση στην εξής αμφισημία του σχολίου σου:
Γιατί το ‘ριξε άραγε στο «κλάααααααμα» ο Κωνσταντίνος; Επειδή η έκδοση της super trendy summer hit διατριβής σου πρόλαβε τη δική του, ή επειδή το Cogito παρέλειψε ακόμη να τον φιλοξενήσει;
Οι ερμηνείες είναι ανοιχτές αλλά θέλει προσοχή: Αν απαντήσεις όχι στο πρώτο και ναι στο δεύτερο, αυτό σημαίνει αφενός ότι δεν έχει μέχρι δακρύων σημασία το ότι εκδόθηκες αφετέρου ότι ο Κωνσταντίνος επιθυμεί σφόδρα να γίνει φιλόσοφος-φληναφηματίας! Αν, πάλι, απαντήσεις ναι στο πρώτο και όχι στο δεύτερο αυτό σημαίνει ότι εσύ είσαι αμαρτωλά αυτάρεσκος, ο δε Κωνσταντίνος δεν επιθυμεί οποιαδήποτε φιλοσοφική ύπαρξη (γιατί ισχύει βέβαια το: Cogito, ergo sum)…
Τι θα γίνει με αυτή την απρόσεκτη τη λογική σου;; 🙂
Κατά τα λοιπά: Αφού θέλησες ο ίδιος να βάλεις το Cogito στο «κυκλοφορούνται», κάτσε αδιαμαρτύρητα Νο 2 στα charts!
Και μη με αφιστολογήσεις (ωραία λέξη)! Εγώ θα τη διαβάσω οπωσδήποτε και με ενδιαφέρον τη διατριβή σου. Εξάλλου, συμμορφώθηκα και εξήγησα ήδη στη Raffinata ότι η φράντζα μου είναι ανεκδιήγητη και δεν πρέπει να της δίνεται η παραμικρή σημασία…
4 Οκτωβρίου 2007 στο 3:11 πμ |
Χαλαρώστε, σύντροφοι, εγώ θα κλαίω ζηλόφθονα για αμφότερες τις αποτυχίες μου για να γουστάρετε και να μην μαλώνετε. Στο δε Θανάση έχω ήδη παραχωρήσει και απεριόριστη πρόσβαση στα ευφυολογήματά μου για να κάνει την μόστρα του στο διαδίκτυο – και όχι μόνο φαντάζομαι.
Ασμοδαίε, πρόσεχε με ποιον κάνεις πλάκα – έχουμε και σεπτές μορφές που δεν σηκώνουν αστεία! Ακόμα και μ΄αυτή τη φράντζα…